Het houdt niet op met dansen en wandelen
Blijf op de hoogte en volg Sandra
02 Augustus 2012 | Réunion, Saint-Denis
Met mijn yogalerares ben ik mee geweest naar een ceremonie van de Hare Krishna. Dat was een bijzondere ervaring. Lang zitten op de grond, mooie interpretatie van hun boek, de Bhagavad-gita , daarna met z'n allen zingen en dansen. Het enige waar ik de tekst van kende was de musical Hair! En als laatste aan een lange tafel de maaltijd delen, geen borden, geen bestek.... Bij het afscheid nemen zei iedereen ' Hare Krishna'. Ik vond het heel mooi om mee te mogen maken en kan ook zeggen dat ik niet tot de Hare Krishna toe zal treden, het is niet voor mij bestemd.
Verder heb ik weer aardig wat wandelingen gemaakt, waarvan ik ook een aantal albums op facebook heb gedeeld, voor degene die daar 'vrienden' zijn. Tijdens een wandeling had ik zo'n pijn in m'n voeten dat ik wel nieuwe schoenen moest kopen. Dan ook maar meteen een korte broek, nieuwe shirtjes, een petje, oftewel, een hele nieuwe outfit.Twee weekenden ben ik met verschillende groepen in een gîte geweest. Op dag 1 de afdaling naar de gîte, de volgende dag beklimming terug naar de auto. Zo'n leuke sfeer met een groep wandelen, 's avonds probeerde iedereen me allerlei uitdrukkingen te leren. Ik ben steeds de enige niet-Franse, de rest is ofwel uit Réunion, ofwel uit Frankrijk (of le métropole, zoals ze hier zeggen). Het landschap blijft me iedere keer weer verbazen, adembenemend. Een prachtige regenboog, zo groot, over de hele breedte van de bergen, echt prachtig.
Verder dans ik me drie keer in de rondte. Ook hier heb ik een nieuwe garderobe voor aangeschaft, ik die eerst moeite had met kleding gaan kopen, leeft zich hier helemaal uit, maar hier hebben ze tenminste veel keus in kleine maten. Dus een hele gave strakke zwarte broek gekocht, aangetrokken met de salsales waarin we flinke beenzwaaien moesten maken, en krak..... dus terug naar de winkel, nee mevrouw, we kunnen niks voor u doen, alleen binnen 48 uur na aankoop, ja, ik had de broek een week ervoor gekocht. Nu dus op zoek naar iemand met een naaimachine.
Eerst had ik alleen een les op dinsdag, toen werd het blijven eten met de rest van de lesgroep en blijven voor de hele avond, toen werd het ook salsa op donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag, en nu komt er maandagavond les bij. Misschien vraag je je af, heb je daar dan wel tijd voor: ja, geen probleem, ik heb echt het goede leven ontdekt hier!!! Kan niet eeuwig zo duren natuurlijk, maar voorlopig vermaak ik me er prima mee.
En eindelijk heb ik mijn kentekenbewijs. Wat een bureaucratie hier. Ik ben wel 3x teruggegaan naar de préfecture, maar steeds ontbrak er wel weer een document, of een handtekening, of een stempel, en als ik die wel had, stonden ze niet op de goede plaats, dus moest ik weer terug naar de garage waar ik de auto had gekocht om een nieuwe stempel te halen. Gelukkig wel op tijd, want ik kreeg vlak daarna controle. Een boete was toch wel genoeg.
En ik dacht, even kennis maken met mijn buurt, ik zag dat er allerlei evenementen waren bij het buurtcentrum, dus heb nieuwe dansen geleerd (de cha cha cha voor senioren, heel energiek...), tai chi, en me lekker uitgeleefd met zumba. En hier gaat het er dan niet rustig aan toe he, als de mensen enthousiast zijn, gaan ze helemaal uit hun dak, dus vooral de zumbales (niet voor senioren) was erg levendig! Na afloop heb ik m'n hulp aangeboden. Ik dacht, als ik dan niet werk hier, dan kan ik wellicht iets als vrijwilliger betekenen. Ja, mevrouw, we zullen u terugbellen, maar dat moet nog steeds gebeuren. Ook had ik bij een ander evenement (salsademo in een klein dorpje, geholpen met de pasjes uitleggen aan een 70-jarige, die had daarna in mij een vriendin gevonden) gepraat met de directeur van een stichting voor humanitaire hulp, dus ook weer persoonlijk mee gesproken. Ja mevrouw, ik zal u een overzicht sturen van onze structuur, zodat u kunt zien bij wie u terecht kunt, stuurt u in de tussentijd maar uw cv. Ik heb nog geen structuur gezien, ook niet nadat ik hem er nog een keer over heb gebeld. Nou ja, als niemand mijn hulp wil, dan blijf ik lekker dansen en wandelen!!
-
02 Augustus 2012 - 10:50
Arnaud:
Oy Sandra ! Leuk om je lezen !
Jammer dat ding met de 48 uren na verkoop. Wij hopen dat het gaat beter snel met werk/charities !
Hier is alles goed voor ons, vooral dat T&S bij de kinderopvang zijn en we nog de hele week op vakanties zijn !
Groetjes,
Arnaud en Barbara.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley